Edhe pse “pirja e rastësishme e kafesë” u shfaq në shekullin e 16-të, të cilën turqit dhe ballkanasit e adoptuan menjëherë, në Evropën Perëndimore ky ritual u ngrit shumë më vonë, në fund të shekullit të 19-të.
Ajo që është interesante është se gota e ujit që erdhi me kafenë nuk ishte menduar për t’u pirë. Në atë kohë, shumë zonja u ankuan se kishin vështirësi me lugën e përdorur për përzierjen e sheqerit dhe kafesë.
Atyre nuk u pëlqente ta ndotnin lugën me shkumë dhe pastaj ta vendosnin në buzë të tasit. Në atë kohë, shumë e konsideruan këtë lëvizje të pakulturuar dhe aspak elegante, ndaj restorantet futën një gotë me ujë që vinte me kafe. Qëllimi i saj ishte që të ftuarit të mund ta lanin lugën e pistë dhe vetëm më pas ta vendosnin në pjatë.
Fillimisht, gota me ujë përdorej për të hedhur lugët e pista, por ky ritual ndryshoi kuptimin e tij që nga viti 1873, kur u prezantuan sistemet e para të ujit të qytetit, nga burimet malore. Në atë kohë, kafenetë donin të mburreshin se i përgatisnin pijet e tyre me ujë të kristaltë të burimit.
Sot, të marrësh një gotë ujë me kafen konsiderohet sjellje e mirë. Shumë bare dhe restorante në mbarë botën e kanë përqafuar këtë, por fakti është se ka vende ku nuk do ta arrini pa e theksuar.