Në një postim të bërë në rrjetet sociale, Alan Dyson shpjegoi pse i vjen keq që ka fëmijë. Sipas tij, ai u ka dhënë gjithçka, ndërsa ata nuk i kanë dhënë asgjë.
“I dhashë jetën fëmijëve të mi, ata morën gjithçka, rrobat më të mira, ushqimin më të mirë, shkollat më të mira dhe qëndrova në një martesë pa dashuri për 25 vjet për t’u siguruar që ata të merrnin një arsim të mirë,” tha ai.Sidoqoftë, pa marrë parasysh se çfarë bëri Dyson për fëmijët e tij, ai pretendoi se nuk ishte kurrë e mjaftueshme që ata të ishin mirënjohës.“Ata ankoheshin çdo ditë të jetës sime, rrobat nuk ishin mjaftueshëm të shtrenjta, ushqimi nuk ishte mjaftueshëm i mirë, ata nuk shkuan kurrë në klasë.
”Dyson rrëfen se të bëhesh baba ishte një “humbje” e gjithë jetës së tij dhe se nuk ka dëgjuar për asnjë nga fëmijët e tij për gati një dekadë.“Më i madhi im është 33 vjeç dhe më i vogli është 31. Kanë kaluar 9 vjet që nuk i kam parë apo dëgjuar prej tyre, ata nuk u përgjigjen emaileve, nuk e di se ku janë”, ka shkruar ai.“Më duket sikur për ta isha vetëm një bankomat.”….
Prindërimi është i mbushur me pengesa të papritura dhe jo të gjithë janë të prerë për këtë. Pranimi i kësaj nuk i bën prindërit t’i duan më pak fëmijët e tyre. Një prind mund ta dojë fëmijën e tij pa kushte dhe prapë ta shohë prindërimin dërrmues dhe të vështirë.
Ajo që e bën prindërimin edhe më taksues është fakti se kur fëmijët tuaj bëhen të rritur, ata mund të mos duan as të vazhdojnë një marrëdhënie me ju, pavarësisht nga ajo që u keni dhënë atyre kur rriteshin.
